يه چيزايی تو زندگيمون اسانس دارن.
يعنی چون خود واقعيشون در دسترس ما قرار نميگيرن، مجبور ميشيم از اسانسشون استفاده كنيم.
مث آب پرتقال هايی كه در سوپرماركت ها فروخته ميشن و نيمی آب و باقی اسانسن.
اما ما گاهی چون هوس ميكنيم و چون فصل پرتقال هم نيست، به اسانسشون رضايت ميديم!
اما يادمون باشه:
يه چیزایی رو اگر واقعيشو پيدا نكرديد، لطفا به اسانسش رضايت نديد.
عشق اگر واقعيش نصيبتون نشد، اسانسش خطرناكه.
رفاقت اگر واقعيش نصيبتون نشد، اسانسش مضره.
يه چیزایی كميابه و واسه همين خیلی گرونه.
بنابراين خیلی زود فِيك و اسانسش بيرون مياد.
اما يادمون نره هيچ ارزونی بی حكمت نيست
حتی اگه بهتون گفتن اين پالپ داره و حاوی تكه های ميوه، قبول نكنيد:
عشقی كه ارزون بدست مياد، عشق نيست
اسانسِ عشقه لطفا استفاده نكنيد...