آدم ها اصلا عجیب غریب نیستند..
فقط گاهی عشقشان تمام می شود..
مثلِ سویِ چشم هایشان،
مثلِ شنواییشان،
مثلِ اشتهایشان،
مثلِ اعصاب و حوصله شان...
گاهی عشقشان تمام می‌شود..
آدم وقتی عشقش ته میکشد
کمتر عصبانی میشود،
کمتر غصه می خورد،
کمتر شب ها بی خواب می شود،
کمتر راهِ گلویش بسته میشود،
کمتر زیرِ چشم هایش گود می افتد،
کمتر پیش می آید
دلش برای کسی برای صدایی برای حرکتی ضعف برود...
آدم بعد از رفتنِ بعضی ها تمام می شود...