تاحالا دندونپزشکی رفتین ؟؟؟
اول دکتر چند تا سوزن میزنه تو لثه تون ، بعد اون مته رو میگیره دستش ...
بعضی وقتا از شدت درد دسته های صندلی رو محکم فشار میدیم و اشک تو چشمامون جمع میشه ...
چرا نمیزنین تو گوشش ؟
چرا داد و هوار نمی کنید ؟
این همه درد رو تحمل کردید ، این همه سوزن و آمپول و مته و انبر و ...
خوب اعتراض کنید بهش !
چرا اعتراض نمی کنید ؟
تازه کلی هم ازش تشکر میکنیم و میخوایم بیایم بیرون میگیم : آقای دکتر ببخشید وقت بعدی کی هستش ؟!
نمی خوای خدا رو اندازه یه " دندونپزشک " قبول داشته باشی ...؟؟
به دکتر اعتراض نمی کنیم چون می دونیم این درد فلسفه داره و منجر به بهبود میشه ، میدونیم یه حکمتی داره ، خوب خدا هم حکیمه ...
اصلا قبلا هم به دکتر می گفتند حکیم ...
یعنی کارهای او از روی حکمت است .
وقتی درد و رنجی رو تو زندگی ما فرستاد ، ازش تشکر کنیم ، بگیم نوبت بعدی کی هستش ؟
رنج بعدی ؟
به من بگو مدرک خدا رو قبول نداری ؟؟؟
حتی قد یه " دندون پزشک " ؟؟؟

یادمون نره خدا خیـیییییییییییییـلی وقته خداست ...