یک سری آدم هاهم هستند که حکایتشان برایِ آدم
درست شبیهِ حکایتِ "کرفس" است..
از طعمشان هم بگذریم،
انصافاً هضمِ رفتارهایشان آدم را از پا در می آورد..
برایت یک در هزار هم انرژی و فایده ندارند
اما تو باید برای یک گفتگوی ساده شان
هرچه انرژی و غرور تا آن لحظه جمع کرده ای ،
مصرف کنی...
آخرش هم تو می مانی
و حجمِ خالیِ یک حسرت توی دلت ...

تا می توانید از این کرفس هایِ به ظاهر مفید دور شوید
از بیرون مشخص نیست
اما درونشان جز هوا و حفره هایِ خالی چیزی ندارند
مفید که نیستند هیچ؛
انرژی و انگیزه ی تو را هم تمام می کنند
و می روند پیِ کارشان...

از ما گفتن بود...
آدم اگر قرار است عاشق هم شود
باید عاشقِ باطنِ آدم ها شود‌
در عصری که چهره ها را می تراشند
و زیبایی ها را تزریق می کنند
به ظواهر، هیچ اعتمادی نیست...

عاشقِ کسی شوید که اگر مفید هم نبود،
لا اقل بعد از رفتنش
انگیزه تان برایِ عاشق شدن، سر جایش بماند...
عاشقِ باطنِ آدم ها شوید!
باطن را نمی شود جراحی کرد...

#نرگس_صرافیان_طوفان