عید من جای سماق و سمنو خنده ی تو
سبزه ی سفره ی من روی فریبنده ی تو

آینه از چه قرار است که اینجا باشد
خیره بر چشم تو و محو تماشا باشد

خبر بی کسی موی تو را دم زده ام
گره بر آن مژه و صورت پر غم زده ام

تو خودت سرکه ی آن طعم جگر سوخته ای
که نگاهت همه ی سال به در دوخته ای

بوی نمناک بهار و گل فروردینی
که مسلمانی ام آتش زده بر هر دینی

تو خودت رقص هزاران شب دریا هستی
ماهی تنگ بلورم به چه تنها هستی؟

سیر تو، یک دل سیر از تو دلی را بردن
پای آشفته ترین خواب و خیالت مردن

تو بیا بر سر این سفره که دیوانه منم
بهترین عیدی تنهایی پروانه منم ..

عیـــدتان مبارڪ