🌹🍃
پاناکوتا با دستور پاپیون
🍃🌹
بعضی وقت ها نزدیکترین آدمهای زندگیت آنقدر از تو دور می شوند، آنقدر خودشان را در قاب ها و نقش های مختلف پنهان میکنند، آنقدر ناآشنا می شوند که تو دیگر در تمام چرخه ی هستی شک میکنی؛ بعضی وقتها فکر میکنی شاید سرنوشتت دوری بوده، دوری از او، دوری از خودت، دوری از سرزمینت، و شاید دوری از نزدیکترین نزدیک ها...این دوری ها تمام درونت را می خورد، تمام طعم عاشقی را که چشیده ای تلخ می کند، حتی خاطره ی شیرین پاناکوتا و ذوق از نو دوباره ساختنش را هم از بین می برد...بعضی وقت ها دیگر دلت نمی خواهد باشی، دلت نمی خواهد چشمانت را ببندی، دلت نمی خواهد زندگی را ....دلت می خواهد زندگی را زندگی کنی، عشق را، مشق را، راستی را، تو را، و عزت را و تمام زیبایی ها را...
بعضی وقت ها دلت می خواهد عاشقانه پاناکوتا درست کنی، عاشقانه تزیینش کنی، عاشقانه از لذت حس طعمش در دهان عاشق ترین آدم روی زمین ذوق کنی، عاشقانه بخوریش، عاشقانه از آن سخن بگویی، عاشقانه به خاطر شاد کردن دل کسی که پاناکوتا را عاشقانه دوست دارد هر روز پاناکوتا درست کنی...بعضی وقت ها دلت می خواهد اعتماد کنی...
🌹🍃