حکایت= قلم🌷🌷🌷
کودکی بودم نا توان و نا آگاه که در باغ آرزوها می گشتم. ناگهان از جهل روزگار پاشنه پایم زخمی شد و دیگر توان راه رفتن نداشتم .... فریاد کشیدم ای خدای مهربان کجایی !! جاده دور ودراز است و من تنها ترین ... پروردگار ندا داد ای فرشتگان آرام بر بال های چپ و راستش !! فرود آیند و او را از زمین به سوی من بیاورید ...هر چقدر مرا می کشیدند قادر به بلند کردنم نبودن و نتیجه بیهوده شد.
پروردگار بلند خندید و فرشتگان خجالت کشیدند ...😇😇😇
خداوند فرمود : بنده مرا رها کنید تا فرشته مقرب من به او نزدیک شود ...همه فکر کردیم جبرئیل است ولی ناگهان جبرئیل نیز در کنار خدا ایستاد ..فرشتگان گفتند : چرا نمی آیی ای جبرئیل شریف !! گفت : یک پَر بیش تر پریدن من برابر با سوختن بال و پَرم است ..😇😇😇
ناگهان چهره مهربانی نمایان شد که در دستش قلم طلایی بود و بر تخته سرنوشت بشر نوشت : بخوان به نام پروردگارت و شأن عرق آموزگار....😇😇
روز معلم بر همه عزیزان زحمتکش معلمی مبارک باد !!!😇😇