🍃🍂
بعضی ها چقدر غریب می روند، درست مثل پر کشیدن قاصدک، مثل جدا شدن برگ از شاخ درخت، مثل پرواز شبانه پرندگان مهاجر، درست مثل تو؛ مثل تو و رفتنت، مثل تو و بودنت، مثل تو و انتظار آمدنت؛ و درست مثل من، مثل من و لحظه های بی قراریم، مثل من و اشک های نهانیم، مثل من و دنیای نقاشی هایم، مثل من و تمام دلتنگی هایم برای تو، برای قدم های تو، برای چشمان تو، برای دستان تو...که بار دیگر دستم را بگیرند، درست مثل تمام خوابهایم که تعبیر نشد، درست مثل رویاهای آمدنت که به رفتنت ختم شد، درست مثل آرزوهایم که با نبود تو دیگر آرزو نشد، درست مثل عشق که جز در دستان تو جای دیگری زاده نشد...بعضی رفتن ها چقدر غریب است، چقدر سخت است، چقدر مبهم است، چقدر بی رنگ است، چقدر دردآور است، درست مثل پر کشیدن تو، درست مثل قاصدک...
🍃🍂🍀