🌻🍃
انگار یکی از چیزهایی که حال درونی زن خانه را بهتر از هرچیز دیگری نمایان می سازد، همین آشپزی است؛ خوب باشی خوب است، بد باشی بد...آدم خودش می ماند که پس یعنی مادرهایمان هیچ وقت حالشان بد نشده؟ هیچ وقت به فکر بایدها و نبایدها نبوده اند؟ هیچ وقت رویاهاشان را از دست نداده اند؟ اگر اینها همه بوده، پس چطور میشد تمام غذاهایشان خوب و قشنگ و رنگی بود؟ هر چه فکر میکنم میبینم هنوز تا جایی که مادر ایستاده سالها فاصله دارم، و شاید قرن ها، شاید هم هزاره ها....تو خوب مادر را میشناختی، خوب می دانستی که غصه هایش برای خودش و لبخندهایش برای ماست...تو خوب می دانستی چه کسی را تنها بگذاری، تنها تر از تنها لاله ی گوشه حیاط خانه، تنها تر از تک درخت یاس وسط باغچه، تنها تر از بوته رز کنار پرچین باغ، تنها تر از تنها...
🌻🌱