🌳برای ملاقات بنده خدایی به یکی از مراکز درمانی رفتم...
بیرون مرکز غلغله بود. چند نفر سر جای پارک ماشین دست به یقه بودند. چند راننده مسافرکش سر مسافر باهم دعوا داشتند و بستگان همدیگر را مورد لطف قرار میدادند. دونفر بدون ملاحظه دیگران مطلب ناهنجاری را از موبایلشان برای هم میخواندند و نعره زنان میخندیدند.....
عده ای هم مشغول چشم چرانی بودند..
وقتی وارد تیمارستان شدم دیدم جایی است آرام و پردرخت، بیماران روی نیمکت ها، نشسته بودند و با ملاقات کنندگان گفتگو میکردند.
بیماری از کنارم بلند شد وگفت: من میروم روی نیمکت دیگری مینشینم که شما راحتتر با هم صحبت کنید. بیمار دیگری روی زمین نشسته بود. بیماری هم پروانه هارا نگاه میکرد و نگران بود، مبادا زیرپا له شوند آهسته پروانه را برداشت و کف دستش گذاشت تا پرواز کند.
🌻بالاخره نفهمیدم، تیمارستان، اینور دیوار است یا آنور دیوار.....🌻
زنده یاد حسین پناهی