اگر چیزی خارج از قاعده گران شود:

در جوامع متمدن:
مردم خردمندانه آن را تحریم می کنند.

در جوامع عصبی:
مردم وحشیانه شورش میکنند.

و در جوامع احساساتی:
مردم حریصانه میخرند و انبار میکنند.

بعید میدانم در تاریخ چندهزارساله بشریت هیچ کس به دلیل نخوردن پسته در شب از دنیا رفته باشد، آجیل نه کسی را سیر می کند و نه کسی از نخوردنش دچار سوءهاضمه می شود پس می توانیم به جای اینکه در صف‌های طولانی بایستیم تا پستۀ کیلویی ٢۵٠ هزارتومانی را به خانه ببریم خشکبار نخریم و به مهمانانمان بگوییم که: نه از سر نداری و فقر بلکه به خاطر اعتراض به گرانی بی‌قاعده آن را نخریدیم چون ما بخشی از همین جامعه هستیم و قرار نیست هر طور که خواستند با ما رفتار کنند و اجناس‌شان را به هر قیمتی که تحمیل کردند مانند احمق‌ها بخریم!!

می توانیم برای گرم شدن محفل شب عیدتعریف کنیم که یکبار در آلمان شیر را بیش از حد متعارف گران کردند و پاسخ مردم به جای شورش این بود که دو روز شیشه‌های شیر توزیع کنندگان را از پشت در خانه‌هایشان برنداشتند. به همین راحتی ٣ روز بعد قیمت‌ها به روال سابق برگشت.

در ادامه می توانیم این رفتار_متمدنانه را با رفتار_....سودانی‌ها مقایسه کنیم
که در اعتراض به گرانی بنزین پمپ بنزین‌ها را آتش زدند و میلیون‌ها دلار به کشورشان آسیب رسانند و باز می شود آنرا با رفتار_نامعقول خودمان مقایسه کنیم که وقتی چیزی گران میشود خریدمان را چند برابر می کنیم تا به گران کنندگان جایزه هم بدهیم . این در حالی‌ست که قطع موقتی خرید خیلی از اقلام ضرری به زندگی ما لطمه نمیزند همان طور که در آلمان هیچکس از نخوردن شیر نمرد.

می شود علت نداشتن آجیل در شب عید امسال فقر نباشد بلکه احساس مسئولیت یک شهروند در قبال جامعه‌اش باشد، در این صورت مهمانان هم نه تنها ما را فقیر نخواهند پنداشت بلکه تحسینمان هم می کنند زیرا آنقدر شعور دارند که بفهمند مسئولیت اجتماعی بسیار ارزشمندتر از شکستن چند تخمه و خوردن چند پسته است.

آیا وقت آن نرسیده که در مواجه با گرانی‌ها اندکی خردمندانه عمل کنیم
لطفا شما هم خرید آجیل را تحریم کنید
این کار سختی نیست