ماهِ خوبی ؛ که سحرگاهش آسمان را می شد از نزدیک دید ،
و لحظاتِ افطارش ؛ صدایِ لبخندِ خدا را می شد از نزدیک شنید ...
کاش در روزهایِ آغازش جا می ماندیم ...
سفره ی بخشش و مهربانیِ خدا ؛ حیف است که جمع شود .
خدایا ؛
نمی شود این حال و هوایِ عاشقانه را کمی بیشتر کش بدهی ؟!
ما هنوز با تو حرف داریم ...
درهایِ رحمتت را نبند ،
صبر کن ؛
خیلی ها جا مانده اند ...
خیلی ها