استادانِ واقعیِ ما همان انسان‌هایی هستند که با ما با بخشش و فروتنی رفتار کردند درست زمانی که میتوانستند طور دیگری برخورد کنند!
همان‌ها که میتوانستند خشم بورزند اما مهر ورزیدند، همان‌ها که میتوانستد قضاوت کنند اما حمایت کردند. همان‌ها که درک کردند و با سکوتشان اجازه دادند، ما هم سکوت را بیاموزیم.
استادانِ واقعیِ ما، همان‌هایی هستند که قدرت داشتند اما از قدرتشان برای حکومت بر روی ما استفاده نکردند، همان‌هایی که میتوانستند از عشق و محبت ما در جهت راه انداختن کارِ خودشان استفاده کنند اما سواستفاده نکردند. همان هایی که بزرگوارانه، بی تجربگی ‌های ما را میبینند اما اجازه میدهند در آرامش کنارشان بزرگ شویم.
استادانِ واقعیِ زندگی ما در نهایت جایی در مسیرِ زندگی با ما برخورد میکنند و قرار است ما را با بخش‌های مهمی در خودمان رو به رو کنند. بخش‌هایی که احتیاج به بزرگ شدن، عمیق شدن و بخشنده تر شدن دارند.

👤 پونه مقيمی