*ترجمه حدیث" چه کسی روح امام حسین (علیه السلام) را قبض کرد؟*
*عزرائیل برای قبض روح امام عذر آورد*
*پس چه کسی روح حضرت را قبض کرد؟*
از امام جعفر صادق علیه السلام
در حالی که حضرت در میان اصحابش نشسته بود و عاشورا و آنچه را که بر امام حسین علیه السلام گذشته بود،را یاد آوری کرد
سپس فرمود:برای شما حدیثی را بگویم که عرش خدای جلیل از آن به اهتزاز درآید
هنگامی که جدم حسین علیه السلام بر زمین سقوط کرد و از بالای اسبش به زمین خاک آلود افتاد
شمر لعنت الله علیه بر سینه جدم نشست در حالی که او تشنه بود،او را به صورتش برگرداند و با شمشیر مشغول بریدن رگهای گردن او کرد،در حالی که او صدا میزد واعطشاه و جسد پاک او زخمی بر زمین ماند
در این هنگام
خداوند متعال به جمیع مخلوقات در زمین و آسمان وحی کرد که که به حبیب رسول خدا صلی الله علیه و آله نظر کنید که او بر این حالت است در حالی که بر بلایای دنیا و سختی آن صابر است
پس خداوند متعال به ملک موت وحی کرد که روح حسین را قبض کند
عزرائیل گفت من به خدا پناه میبرم که اگر به من دستور بدهی......من دستور را انجام نمی دهم و ندای توی خداوند را لبیک نمی گویم...و من در امر پسر حبیبت متحیر مانده ام..
یا رب ....من به حبیبت و بر گزیده ات و پیامبرت پیامبر رحمت،متوسل می شوم که عذر من در قبض روح حبیبت و پسر غریب حبیبت را بپذیری
عطشان مظلوم و بی کس
ابی عبد الله الحسین
خداوند جلیل فرمود:ای عزرائیل برای چه این در خواست را از من داری
عزرائیل گفت:خداوندا هیچ عضو سالمی برای حسین نمانده اسن تا روحش را از آن عضو قبض کنم و من از رسول خدا خجل هستم و از امیر المومنین ... و فاطمه زهرا حیا می کنم که او را قبض روح کنم
خداوند فرمود ای ملک الموت از سرش او را قبض روح کن
ملک الموت ندا داد:خداوندا تو عالمی که به دو چشم او تیر اصابت کرده
خداوند فرمود:او را از دهانش قبض روح کن....گفت:آه واحسرتا بر او که با تیر بر دهان او زدند و دندانهایش در دهانش شکست
خداوند فرمود:از سینه اش....گفت:چهار هزار زخم به سینه او رسیده است و سینه او را قطعه قطعه کرده اند
خداوند فرمود:از پیشانی اش
گفت:به پیشانی او سنگ خورده است
خداوند فرمود:از خاصره اش
گفت:نیزه ای به خاصره اش خورد که به خاطر آن بر روی خاک افتاد
پس خداوند با غضب به ساکنان آسمان و زمین وحی کرد:ای امت طاغی و ظالم بر پسر دخت پیامبر
قسم به عزت و جلالم
من به قتل او مباهات می کنم و او به خاطر شما نفسش را فدا کرد
بدانید کسی نیست که بر حسین گریه کند یا او را زیارت کند یا بر او تباکی کند و بدنش به حرکت درآید و اقامه عزای حسین کند مگر اینکه من آتش را بر بدنش حرام می کنم و او را در بهشت هایم وارد می کنم ولو اینکه سنگینی گناه انس و جن را داشته باشد
سپس خداوند فرمود"من با دست خودم حسین را قبض روح می کنم"
ای ملک الموت و ای ملائکه من و ای ملائکه ساکنان آسمان و زمین و ای ملائکه زمین و ای ملائکه حامل عرش به زمین کربلا فرود کنید پس هنگامی که روح حسین را قبض کردم پس به محمد مصطفی و علی مرتضی و فاطمه زهرا تعزیت بگویید و گریه کنید و خاک بر سرتان بریزید
پس هنگامی که به زمین کربلا رسیدند و در این هنگام شمر لعین!!!در حال قطع سر مولایمان امام حسین علیه السلام بود
پس خداوند به روح حسین وحی کرد" یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی"
پس روح مولایمان حسین خارج شد
پس کائنات ندا دادند وا اماماه وا حسیناه وا ذبیحاه وا غریباه
سلام الله علی اسمک حبیبی یا حسین