دوستان شرمنده از دیروز چند بار عکس فرستادم ولی حذف شد انشالله امروز دوتا پارت میفرستم جبران دیروز😉
گلاب ۸
.خانوم بزرگ رو كرد به من و گفت دختره ي چشم سفيد ورپريده تو مگه از قوانين عمارت خبر نداري كه اينجوري كولي بازي درمياري و عمارتو گذاشتي رو سرت؟ يه نگاه به ارباب كردم داشت ريز ريز ميخنديد

من همچنان اروم اشك ميريختم،صورت اربابو كه ميديدم دلم اشوب ميشد از اينكه قراره يك هفته نبينمش..ارباب رو كرد به خانوم بزرگ و گفت بذاريد گلاب بره دو روز پيش خانوادش بمونه..خانوم بزرگ عصبي گفت اخه ارباب اگه امروز اينو بفرستيم فردا بايد بقيه رو هم بفرستيم ديگه كسي تو عمارت بند نميشه..ارباب گفت مگه محبورين به همه خبر بدين؟ بگين گلاب بايد بره خونه ي طيبه و طاهره رو تميز كنه..بعدم منو نگاه كرد و گفت تو هم تو اين دوروزي از خونتون بيرون نيا..خيلي خوشحال شدم گفتم خيلي ممنون اقا خدا از بزرگي كمتون نكنه..خانوم بزرگ همينجوري كه از اتاق ميرفت بيرون به منم چشم غره رفت و گفت بيشتر از دوروز بموني ميدم تو حياط فلكت كنن،درو محكم بست و رفت.من و ارباب همو نگاه كرديم و زديم زير خنده،دوييدم بغلش كردم گفتم توروخدا مراقب خودتون باشين، من چشم انتظارتونم..گفت تو هم همينطور،سربه سر رشيدم نذار كه بره پيش خانوم بزرگ و برامون دردسر درست كنه.ميري خونتون روتو بپوشون كسي نبيندت..بعدم پيشونيمو چشمامو بوسيد و گفت حالا برو.. با كلي دلتنگي از اتاقش اومدم بيرون و رفتم توي اتاقم يه دل سير گريه كردم...يك ساعت بعد شنيدم كه ارباب داره رانندشو صدا ميكنه كه ماشينشو بياره.. فهميدم كه ميخواد بره، رباب و خانوم بزرگ و كل خدمه تو حياط جمع بودن.. از پنجره ديدم كه ارباب همش اينور و اونور نگاه ميكنه و دنبال من ميگرده،اولش نميخواستم برم بيرون ميترسيدم گريه كنم و سوتي بدم اما دلم طاقت نياورد و رفتم..وقتي منو ديد اخماش باز شدن..رفتم جلو گفتم ببخشيد دير امدم اقاجان متوجه نشدم كه دارين ميرين،سرتون سلامت به سلامتي برگردين.من كنار رباب وايساده بودم..ارباب اومد جلو و گفت مراقب خانوم باش،گفتم چشم اقا خيالتون راحت.بعدم رو كرد به همه و گفت مراقب خودتون و عمارت باشين..نكنه برگردم خانوم بزرگ ازتون شاكي باشه هااا... دست خانوم بزرگ و ربابو بوسيد ، سوار ماشين شد رفت و قلب منم با خودش برد،كاش ميتونستم باهاش برم، كاش رعيت بود و مجبور نميشد بخاطر كاراش اينهمه از من دور بشه... هنوز نرفته دلم براش پر ميكشيد.. اونروز غروب اماده شدمو رفتم خونمون..خانوم جانمو كه ديدم خودمو پرت كردم بغلشو بغضِ دلتنگيمو با گريه خالي كردم.. وقتي كنارشون بودم حالم بهتر بود اما دو روز عين برق و باد گذشت و...

روزي كه برگشتم عمارت خانوم بزرگ خيلي باهام بد برخورد كرد و از اون به بعد باهام بد شده بود..يه عالمه كاراي سنگين بهم ميداد..يه روز داشتم طويله رو تميز ميكردم كارم كه تموم شد اومدم داخل حياط ديدم كه رشيد از اتاق خانوم بزرگ اومد بيرون 

،فوري خودشو رسوند به من و گفت چطوري عروس خانوووم؟؟ يك لحظه احساس كردم خون تو رگم جريان نداره،باورم نميشد كه بالاخره زهرِ خودشو ريخت.. زودي رفتم تو مطبخ كه خانوم بزرگ منو تو حياط نبينه و صدام نكنه..غافل از اينكه خانوم بزرگ ادم فرستاده دنبالم...با استرس زياد رفتم سمت اتاقش،در زدم و وارد شدم..گفتم سلام خانوم جان با من امري داشتين؟ گفت رشيد اومده گفته تورو ميخواد،حتما خبر داري كه نميتوني با كسي بيرون از عمارت ازدواج كني،پس رشيد گزينه ي خوبيه.به خانوادت خبر ميديم،عاقدم خبر ميكنيم براي فردا غروب بيان عمارت. برو تنتو بشور،به ثريا هم بگو لباس عروس دخترشو بده تنت كني.گفتم خانوم جان توروخدا رحم كنيد بخدا من رشيد دوست ندارم..به اربابم گفتم،ايشونم گفتن من و رشيد بهم نميايم..گفت خوشم باشه حالا كارت به جايي رسيده كه پيش ارباب راجع به ازدواجت نظر ميدي؟ نكنه منتظري شاهزاده با اسب سفيد بياد دنبالت؟ تو رعيت زاده اي دختر، بهتر از رشيد كسي براي تو نيست، انقدم رو حرف من حرف نزن،برو كارايي كه گفتمو انجام بده... اشكم دراومد، گفتم خانوم جان توروخدا به من رحم كنيد،بخدا رشيد به درد من نميخوره، زار زدم،التماس كردم، به پاهاش افتادم اما اعتنا نكرد،اخرم گفت گمشو بيرون اتاقم بوي گند پِهِن گرفت..زودي رفتم تو اتاقمو تا شب فقط زار زدمو گريه كردم.نه تنمو شستم نه از ثريا لباس گرفتم...عطيه و ثريا كه وارد شدنو منو ديدن ترسيدن، ثريا گفت چته دخترجان؟ قضيه رو براشون تعريف كردم، اونا هم برام اشك ريختن..عطيه گفت پس بالاخره اين پسره مارموز كار خودشو كرد..به ثريا گفتم ثوري خانوم جان تورو خدا كمكم كنيد،منو فراري بدين، بخدا من نميخوام زن رشيد بشم..گفت وقتي خانوم بزرگ حرفي بزنه كسي نبايد مخالفت كنه،از فكر فرار بيا بيرون كه اگه گير بيفتي خدا هم نميتونه كمكت كنه،حتما خانوم بزرگ تنبيه بدي برات در نظر ميگيره،الان اروم باش بگير بخواب فردا رشيدو ميارم تو اتاق باهاش حرف ميزنيم، نگران نباش من سعي ميكنم قانعش كنم...دستشو بوسيدمو گفت تو اين لطفو در حقم بكن منم تا اخر عمرم كنيزيتو ميكنم،بخدا هر كاري بگي برات انجام ميدم..عطيه گفت بسه دختر هنوز كه اتفاقي نيفتاده انقد زار ميزني، به اميد خدا فردا ثريا باهاش حرف ميزنه و حل ميشه....

اون شب من از استرس زياد تب كردم و تا صبح تو تب سوختم،ثريا و عطيه هم مراقبم بودن،بالاخره دم دماي صبح حالم بهتر شد و خوابم برد..صبح با صداي داد و بيداد خانوم بزرگ بيدار شدم كه ميگفت اين دختره ي گوربه گوري چشم سفيد هنوز خوابه؟ گلااااااب مگه نگفتم اون تن لشتو بشور ،ثرياااااا لباس دخترتو بيار ببينم..خلاصه كه عمارتو گذاشته بود رو سرش..زودي بلندشدم رفتم بيرون بهش سلام كردم گفتم چشم خانوم جان الان همه ي كارارو انجام ميدم...يكم ديگه غر زد و رفت تو اتاقش..ثريا زودي اومد پيشمو گفت اصلا نگران نباش الان ميرم با رشيد حرف ميزنم،اگه قبول نكرد ظهر كه خانوم بزرگ خوابيد يجوري رشيد دست به سر ميكنيم و تورو فراري ميدم، وسيله هاتو جمع كن كه همه چي اماده باشه...گفتم اخه من كجا برم؟ جايي رو بلد نيستم.اقاجان و خانوم جانم چي ميشن؟ گفت حالا فعلا بذار برم با اين مرتيكه صحبت كنم شايد با سكه و پول راضي بشه...ثريا رفت و من دست به دامن خدا و ائمه شدم،دعا ميكردم كه معجزه بشه ارباب برگرده و منو از دست رشيد و خانوم بزرگ نجات بده،دعا ميكردم رشيد با پول راضي بشه و كوتاه بياد،دعا ميكردم خدا خودش يه راهي بهم نشون بده...ثريا كه اومد از چهرش فهميدم نتوست رشيدو راضي كنه. بهش گفتم قبول نكرد؟ گفت گلاب جان اين رشيد خيلي عاشقه،با وعده ي كلي پول و سكه و طلا هم راضي نشد...فعلا بيا برو تنتو بشور تا دوباره صداي خانوم بزرگ درنيومد،وقتي خوابيد فراريت ميدم..گفتم ثوري خانم جان من برم تو شهر چيكار كنم اخه؟كجا برم؟گفت پسرخاله ي شوهرِ خدابيامرزم تو شهر خونه داره،به هركي بگي جعفرقصاب كيه ميشناسه.ادرسشو بهت ميدم راحت پيدا ميكني،ادماي خوبي هستن،دو روز اونجا بمون تا من به پدر و مادرت خبر بدم بيان دنبالت...رفتم تنمو شستم،وقتي داشتم برميگشتم تو اتاقم رشيد اومد جلو و گفت به به بوي خوشِ گلاب مياد،عروس خانوم زودي حاضر شو كه امشب ديگه مال خودمي..