گاهی باید از این دنیا شکایت بُرد به خدا ،
که خدا یک سیلیِ جانانه بِخوابانَد
دمِ گوشِ این دنیا ..
همین دنیایی که یک دنیا خوشبختی
به قلبِمان بدهکار است ،
یک دنیا روزهای خوب به زندگیمان ،
یک دنیا حالِ خوب به دلهایِ آزرده ی مان ،
یک دنیا لبخند به لبهایمان بدهکار است ..
همین دنیایی که دستانِ مهربانِ زیادی
برای پاک کردنِ اشک هایمان
به چَشم هایمان بدهکار است ..
همین دنیایی که یک دنیا بدهکار است
اما چُنان طلبکارانه میتازد که ....
آه دنیا آه ..
حاصلِ تو چیست جز آنچه از ما دریغ کرده ای؟
صبر؟
آری صبر ..
به دنبالِ تمامِ خوشی هایی که از روزگارمان دریغ کرده ای،
انسان هایی صبور به جا مانده ایم ..
و خدا صابران را بیشتر دوست میدارد ...