#قرارگروهیدر روزگاران قدیم آش را «با» میگفتند و اگر جایی عبارتهایی مثل شوربا یا دوغبا و امثال آن را دیدید، بدانید که مراد همان آش است. البته استفاده از کلمه «با» یک ریزهکاری هم داشته است که نادرمیرزا قاجار دربارهاش اینطور توضیح میدهد: «بدان که در فرهنگها این خورش را «با» آوردهاند و برخی فرهنگیان نوشتهاند که اگر به دیگر چیز نپیوندد، «با» نگویند، مگر با پیوند. چون شوربا و سرکهبا و ماستبا.»
در تعدد و تنوع آشها همین بس که برایتان بگویم علیاکبرخان کاشانی، آشپز ناصرالدین شاه، در کتاب «سفره اطعمه» نوشته است که برای شاه قاجار ۲۴ نوع آش طبخ میشده است. نادرمیرزا در کتابش درباره ۳۵ نوع آش سخن گفته و نجف دریابندری در کتاب «مستطاب آشپزی» دستور طبخ حدود ۶۰ نوع آش را نوشته است. تازه با این اوصاف از همان اول دست تسلیم را بالا برده و فصل آشها را با این نوشته شروع کرده است: «تنوع آشهای ایرانی مثل خورش ایرانی بیپایان است. هر آشپزی میتواند با ذوق شخصیاش آش یا آشهای دلخواه خود را اختراع کند.»
...