مادری که در کهنسالی با اینهمه درد و بیماری ،
وقتی می بینه هیچ کس دردشو باور نداره ، با خودش میگه ” حتمأ ” من خوبم ” و سعی میکنه با کمر خمیده و پای لنگش ادای آدمای سالمو در بیاره .
قدرشونو بدونیم تا وقتی هستند . زمان خیلی زود ” دیر ” میشه !!!
 
جای همه مادرهای اسمونی در بهشت ان شاءالله

برای یادبود مادرهمسرم غذایی پختم

وبرای احترام به طبیعت در ظرف یکبار مصرف نریختمش