عاشق که شدی با ایمان عاشق شو...
با همه ی خودت، هر چقدر که هستی!
همه ی حرف هایش را باور کن...
گفت : "خورشید شب ها خاموش می شود به عشق ماهش، تو روز روشن شو به عشق من" بگو چشم!
گفت "زمین صاف است" تعجب کن اما "نه" نگو، علم نیازی به توجیه تو ندارد...
بگویی نه برای اثبات حرفش هم که شده سر همین جاده را می گیرد و صاف می رود تا آن جا که غیب شود و بیفتد زیر آسمان دیگر...
آن وقت تو می مانی و زمین به اصطلاح گردت که وجب به وجبش را هم که بگردی دیگر پیدایش نمی کنی!
قوانین فیزیک را بگذار برای اهلش، تو فقط به صافی دلش فکر کن و گردی اشک هایش و عشقی که نباید برود...
و به ایمانت.... همین!