تمام غصه ها از همان جایی شروع می شود که:

ترازو بر میداری و میفتی به جان دوست داشتنت.....!

اندازه میگیری....
حساب و کتاب میکنی.....
مقایسه میکنی.....
و ............

خدانکنه حساب و کتابت برسد به جایی که :

زیادتر دوست داشته ای.....
زیادتر گذشته ای...........

زیادتر بخشیده ای......

به قدر یه ذره..........به قدر یه ثانیه حتی.......!!!!

درست از همانجاست که توقع اغاز می شود................

و توقع اغاز همه ی رنج هاییست که به نام عشق می بریم........!!!!