سلام دوستای گلم ...چون وقت زیاد نبود و مهمون های عزیز منتظر سرو غذا بودند نتونستم زیاد تزیین کنم...

در تلاطم رقص امواج حبس شده میان کاشی های فیروزه ای
جان های نارنجی با عشق می تپند

در زیرزمین این خانه قدیمی بوی نم خشکی لانه کرده است
و در روزنه های پنجره اش نور زاد و ولد میکند
ایوان دریادلش با افتخار لب داغ خورشید را مزه میکند
و سروی میان دل حیاطش به شوق آغوش آسمان،خود را بالا میکشد
تن نمناک خاک آبستن بهار است
و زندگی با قهقهه از میان ستون هایش میگذرد و قد میکشد

وای از موهای سبز و اشفته ی بید باغچه که
دل یک حیاط را برده است و باد را مجنون کرده است

قلب شیشه های بیرنگ از تپش های عشق، سرخ شده است
و روح پنجره های بی روح، از آرامش این خانه، آبی تر از حوض میشود

رقص امواج مرا وسوسه میکند تا بر تن لطیف آب دست بکشم
و عطر تنش را در صندوقچه فکرم ثبت کنم

کاش زمان دستم را نمیکشید تا بروم...