تا قبل از اذان صبح دیگه شعله ها خاموش میشه و با همون حرارتی که وجود داره ، می ذارن تا از اذان صبح هم بگذره و قبل از اون میان چند تا شمع حالا به هر نیتی که دارن روشن می کنند و در کنارش آب و دانه هم می ذارن و از همه مهمتر قرآن رو که میان همه با هم قرائت می کنند آیاتی رو  و تمام  اشکهایی که از چهره ی همه ی افراد حاضر قرار گرفته دور دیگ سمنوی نذری دیده می شه و فضای بی نظیر معنوی که ایجاد می شه اون لحظه و سکوتی بی نهایت عمیق و پر معنای اونجا یه حس خاصی به انسان دست می ده که وصف ناپذیره . در نهایت هر کسی با سکوتش خدا رو و انمه رو فریاد می زنه .