من اصلاًرمانتیک نیستم!
وقتی قدم به کاشانه قلبم نهادی،ویرانه ی این قلب شکسته راامیدی تازه بخشیدی.وقتی طنین صدایت کاشانه قلبم راپرکرد،روزگارخاکستری وشبهای تاریک وخموش زندگی و لحظه ی تلخ عمرم راازیادبردم.وقتی چشمانت راکه به وسعت دریابودوبه پاکی وزلالی آب بودبه من دوختی ولب های زیبایت برایم سخن گفت،زندگی ام رنگ تازه ای به خودگرفت وتازه توانستم امیدرابه گونه ای شاعرانه معناکنم..........

آری توای سلطان قلب کوچک من زندگی درکنارتوودررویای توبودن همیشه برای من زیباست.
امروز۳۰ خردادششمین سالگردازدواجمونه دوستداشتم شمادوستامم شریک باشید😊😊
میدونم زیادخوب نشده به هنرشمابانوان هنرمندنمیرسه موفق باشیدپاپیونی های عزیز🙌🙌