#ژله‌میان‌تهی

#ژله‌تزریقی

#شیرینی‌خونگی من‌
‌‌#شیرینی‌کشمشی
‌
‌‌پ؛ن:‌
‌
‌‌‌زندگـــی زیبـاســـت چشمـی بـاز کـن
گردشـــی در کوچــه باغ راز کن

هر که عشقش در تماشا نقش بست
عینک بد بینی خود را شکسـت

علـت عـاشــــق ز عـلتــها جــداســـت
عشق اسطرلاب اسرار خداست

من مـیـــان جســـمها جــان دیـــده ام
درد را افکنـــده درمـان دیـــده ام

دیــــده ام بــر شـــاخه احـســـاســها
می تپــد دل در شمیــــم یاسها

زنــدگــی موسـیـقـی گنـجشـکهاست
زندگی باغ تماشـــای خداســت

گـــر تـــو را نــور یـقیــــن پیــــــدا شود
می تواند زشــت هم زیبا شــود

حال من، در شهر احسـاسم گم است
حال من، عشق تمام مردم است

زنـدگــی یــعنـی همیـــــــن پــروازهــا
صبـــح هـا، لبـخند هـا، آوازهـــا

ای خــــطوط چهــــره ات قـــــــرآن من
ای تـو جـان جـان جـان جـان مـن

با تـــو اشــــعارم پـر از تــو مــی شـود
مثنوی هایـم همــه نو می شـود‌
‌‌
‌#مولانا ‌

An evening two handed
‌ #خوراک‌مرغ‌
‌
‌‌بعضی ها
شبیه یک انجیر رسیده می مانند ... ‌
‌که یکهو از آسمان می افتند در دامن رنگ و وارنگ زندگی ات ... اصلا خودت را میزنی به کوچه ی علی چپ ....‌
‌ و از بودنشان لذت میبری .... ‌
‌بعضی ها
شبیه عطر بهارنارنجی هستند
در کوچه پس کوچه های پیچ در پیچ دلت ،
نفس میکشی ...
آنقدر عمیق ؛
که عطر بودنشان را تا آخرین ثانیه ی عمرت در ریه هایت ذخیره کنی ...‌
‌ بعضی ها
شبیه ماهی قرمز کوچکی هستند ...
که افتاده اند در تنگ بلورین روزگارت ؛
جانت را با جان و دل در هوایشان تازه میکنی ... ‌
‌بعضی ها
آرامش مطلقند ؛
لبخندشان ... ‌
‌تلالو برق چشمانشان ... ‌
صدای آرامشان ... ‌
‌اصلِ کار، تپش قلبشان ...
انگار که یک دنیا آرامش را به رگ و ریشه ات تزریق میکند ... ‌
و آنقدر عزیزند؛
این بعضی ها آن قدر بکرند؛
که دلت نمی آید حتی یک انگشتت هم بخورد بهشان ... ‌
‌میترسی تمام شوند و تو بمانی و یک دنیا حسرت ... ‌
‌بعضی ها
بودنشان ...
همین ساده بودنشان ... ‌
‌همین نفس کشیدنشان ؛
یک عالمه لبخند می نشاند روی گوشه لبمان ... ‌
‌اصلا خدا جان !!
در خلقت بعضی ها ، سنگ تمام گذاشته ای ...
سایه شان کم نشود از روزگارمان ...
و من چقد دوست دارم اين بعضي ها را ...‌
‌‌

#میرزاقاسمی

#ژله‌قلبی#ژله‌با‌طرح‌قلب

#خورش‌آلواسفناج#سالادشیرازی

‌
‌گفتی عاشق که باشی‌
‌
تمام چیزها درست می شود‌
‌
امروز که روغن نباتی تمام شد .
‌
می آمدی و.. #کتلت هارو با عشق سرخ می کردی
‌‌
‌(سرکار خانم ملحیه ترکمن زاده )‌
‌
‌#کتلت

من يک زن #شاعر از همين ايرانم
مي‌شويم و مي‌پزم، غزل مي‌خوانم‌
‌
اکنون که همين دو #بيت را مي‌گويم
مشغول به طبخ #کشک‌بادمجان‌ م

#نعناع و پياز داغم آماده شده
دوغي که کنار #شعر من باده شده‌
‌
حالا همه چيزمان مهيا جهتِ
يک وعده غذاي ظاهرا ساده شده

يک #قافيه را اگر که بگذارم «دوخت»،
در مصرع بعد هم بگويم «نفروخت»،‌
‌
درگير همين قافيه‌ها بودم که
يک بوي عجيب گفت بادمجان سوخت!‌
‌‌
‌«هرگز نگران نباش کدبانو جان!
اصلا به فداي شعر تو #بادمجان!»‌
‌#کشک‌بادمجان