می دونی تازگیا فهمیدم خیابون بهار و انقلاب زیاد فرقی نمی‌کنه...
حتی فرقی نداره خونه ی حیاط و حوض دار قدیمیمون با یه آپارتمان چل پنجاه متری که محض رضای خدا یه پنجره ی ناقابلم رو به خورشید نداشته باشه، پایین شهر و بالا شهرشم مهم نیست، خونه اونجائیه که آدم توش دلش خوشه، خونه همون جائیه که عزیزای آدم باشن...
تازگیا فهمیدم فرقی نمی‌کنه کدوم شهر و کدوم خیابون و کدوم محله و کدوم کوچه و کدوم چاردیواری باشه...
خونه همون جائیه که بابام می‌خنده برام...
خونه همون جائیه که بوی عطر مادرمو میده...
خونه همون جائیه که خواهرم جلوی آینه ش موهاشو می‌بافه...
می‌دونی؟!
تازگیا فهمیدم کجا بودنش مهم نیست...
خونه همون جائیه که دلم اونجاست

جمعه باشدناهارهم قرمزی سبزی باشد خونه ی مادرخانومی جان هم باشد 😙😻