تو که با دیگران مهربونی یکم با خودتم مهربون باش. تو که به همه کمک میکنی ، یکم از خودتـم حمایت کن، تو که همه رو میبخشی خودتم راحتتر ببخش.تو که از اشتباه اطرافیان میگذری از خطاهای خودتم عبور کن. به خودمون که میرسه میشیم یک آدم سخت گیر و ایراد گیر که فقط تلاش میکنه تا یه نقطه ضعف و اشتباهی رخ بده ، تا شروع کنه به سرزنش و قضاوت و توهین و تحقیر خودش. زیبا نیست؟!!!
بعدش با اینهمه سرزنش و توهین و تحقیر ، انتظار داریم که اعتماد به نفسمون هم در اوج بـاشه و از زندگی لذت ببریم و با خوشحالی گذران عمر کنیم.خب نمیشه چون این رفتار با حال خوب تضاد‌ داره. وقتی خودتو گذاشتی زیر میکروسکوپ و هر عمل و رفتار خودتو نقد میکنی انتظار داری از وجود خودت لذت هم ببری؟؟؟
این اتفاق نمیفته تا روزی که یاد بگیری که اول عاشق خودت باشی. یادت باشه، تو بهترین دوست و رفیق ترین رفیق زندگیتی🌸
پس لطفا در عمل نشونش بده و پشت و همراه خودت باش🌸


#|مرضیه_کریمی|

اجازه نده وسایل و دکوری های خونه بیشتر از خودت بدرخشند. نه تمیز کاری رو خیلی جدی بگیر، نه اونقدر کار کن که درد مفاصل به سراغت بیاد. روزی چندین ساعت وقت صرف تمیزی خونه میکنی که اگه کسی سرزده خواست بیاد خونه ت، همه چیز مرتب باشه؟ میدونی همه مشغول زندگی خودشونن. کسی اتفاقی گذرش به خونه ی من و تو نمیخوره. حالا اگه کسی یهو پیداش شد چی؟ خب لزومی نداره که وضعیت خونه ت رو برای کسی توضیح بدی و یا شرمنده باشی.کسی برای دیدن برق سینک و روشویی نمیاد خونه ت، میاد که گل روی خودت و برق شادی چشمات رو ببینه. پس وسواس نداشته باش و خودت رو بیش از حد درگیر تمیزی نکن، ببین چی حالت رو خوب می کنه، مثلا نقاشی کن یا خودکار بردار بنویس، پیاده روی کن، به یه دوست سر بزن، کیک بپز و قاشق کثیف ماکارونی را لیس بزن و به گلها آب بده. زندگی بیرون از خونه ی تو جریان داره. خورشید همه جا را روشن می کنه و باد برگ های درختا رو به هم میزنه، باید اونجا باشی تا بشنوی. قطره های بارون روی سبزه ها می باره و عطر و بوی سبزه همه جا را پر میکنه. باید اونجا باشی تا تماشا کنی و احساس کنی. بزار گاهی روی میز لایه ای از غبار بشینه، طوریکه بتونی دوستت دارم را روش بنویسی و بخندی. عمر خیلی کوتاهه، بجای اینکه فکرت فقط درگیر نظافت گاز و یخچال باشه به خودت و دلخوشیات فکر کن.
امروز دیگه بر نمی گرده❤😉

تقدیم به تمامی خانمهایی که دست و مچ و گردن و کمر سالم ندارن💕🌸


#|مرضیه_کریمی|

سلام عزیزانم سال نو بر همگی مبارک💕🌹
امیدوارم همیشه خوشی باشه واسه همه💕

سلام دوستای گلم ممنون از تبریکای زیباتون🌹💕
تو این ۵ سال که پاپیون بودم دوستان زیادی پیدا کردم و خوشحالم
دوستان عزیزی مثل شما عزیزان دارم😍 چه تو غم چه تو شادی کنارم بودین💕ممنون از همراهی شما خوبان💕

#سوم_آذر_ماه

خیلی دوست دارم مثه سابق هر روز براتون از زندگی بگم از گذشته ها بگم، از بچگیامون و خنده های از ته دلمون ولی باور کنید نمیتونم🙂
آدمیزاد اگه حال درونیش به معنایِ واقعی خوب نباشه نمیتونه انتقال دهنده ی حس خوب به بقیه باشه. تا دو ماه پیش هم حالمون به معنای واقعی خوب نبود اما خودمون و بندِ دلمون رو به دلخوشیای کوچیک، به خاطره های قشنگِ بچگی، به خونه های قشنگ و باصفای قدیمی گره میزدیم تا بتونیم ادامه بدیم. اون موقع هم گرفتاری و مشکلات داشتیم اووو تا دلت بخاااد هم داشتیم. اما با یه استکان چای کمر باریک و قند و نبات کنارش سعی میکردیم شیرینی رو برای لحظاتی جایگزین غم کنیم تا سرِپا بمونیم. حالا این روزا دیگه ریختن یه استکان چای و یاد و خاطره ی قل قل آبگوشت خانومجون و بازیِ ماهی گلیا تو حوض فیروزه ی خونه ی آقاجون، دوای غم و غصه ی دلامون نیست.
چیزایی دیدیم و شنیدیم که با هیچی از صفحه ی ذهن و قلبمون پاک نمیشه

رفیقِ خوبم منو ببخش که این روزها نمیتونم مثه سابق بیام اینجا🙂
بهت بگم ببین ببین دنیا هنوزم قشنگه، اصلا بیخیال دنیا و غم و غصه هاش. اما میتونم بهت بگم این غم توی دلهامون موندنی نیست، درسته غم داریم، غصه داریم اما باز هم امید داریم..امید الکی هم نه...
امید داریم به جوونه های سبزی که از پسِ سرمایِ زمستون میان، میان و دوباره دلهای ما سبز و لبهامون خندون میشه🌹🌹


#|مرضیه_کریمی|

ببخشید دوزاری دارید؟
کیوسک‌های زرد رنگ تلفن عمومی در کنار بوق آزادی که داشتند برای تعدادی از شهروندان اشتغال‌آفرینی هم می‌کرد. اطراف این اتاقک‌ها مردانی نشسته بودند که سکه‌های دو ریالی و پنج ریالی می‌فروختند و یک لقمه نان حلال به خانه‌هایشان می‌بردند. آنها سکه‌ها را به چند برابر قیمت می‌فروختند و مردمی که دربه‌در دنبال سکه می‌گشتند با رضایت کامل محصولشان را خریداری می‌کردند. لحظه‌ای که سکه دو ریالی داخل صندوق تلفن می‌افتاد و صدای بوق آزاد به گوش می‌رسید لبخند رضایت بر لبان فرد داخل کیوسک نقش می‌بست.
اصطلاح «دوزاریش افتاد» در آن زمان خیلی کاربرد داشت.
افتادن دوزاری به معنای فهمیدن و ارتباط برقرار کردن بود.
ضرب‌المثل «طرف دوزاریش کجه» هم دقیقا به معنای کندذهن بودن فرد به کار می‌رفت. خیلی وقت‌ها دوزاری دستگاه نمی‌افتاد و دست ما از بوق آزاد تلفن کوتاه می‌ماند در عوض تلفن‌ عمومی مهربان و بخشنده بود و وقتی تماس را برقرار نمی‌کرد سکه انداخته‌شده را پس می‌داد. این تلفن‌ ها با مشت و لگد رابطه خوبی نداشت. ریزش سکه‌ها معمولا پس از آن اتفاق می‌افتاد که چند مشت جانانه نثار بدنه تلفن می‌کردی😄😄

ببخشید، سکه دارید؟
می خواهم به گذشته ها زنگ بزنم به آن روزها
به دل های بزرگ، به کوچه های کودکی ، به هم بازیهای بچگی
میدانم تو هم دنبال سکه میگردى.
افسوس هیچ سکه ای در هیچ گوشی تلفنی
دیگر ما را به آن روزها وصل نخواهد کرد
حیف که دوزاری مان بموقع نیفتاد🌹🌹


#|مرضیه_کریمی|

دلم یه بقالی خییلی بزرگ میخواد دورِ میدونِ اصلی شهر، درست جایی که همه آدما از کنارش رد میشن؛ روی شیشه ش بنویسم دلخوشی موجود است. یه فروشگاهِ عجیب با چیزای کمیاب مثلاً عطرایی که خیلی وقته دیگه حسّشون نکردیمُ بریزم توی شیشه های رنگی و بچینم روی قفسه.

عطرِ دریا، عطرِ نم بارون روی خاک کویر، عطرِ قیمه پلوی نذری، عطرِ پاییز کاخ سعدآباد، عطرِ چای هیزمی، عطرِ گسِ خرمالو، عطرِ گلپر و اسپند.

مثلا یه کلبه چوبی وسط جنگلِ سیسنگان، حیاطِ حافظیه تو اردیبهشتِ شیراز، پیچ و خمِ کوه های تالش، عروسی دخترای بندر با لباسای پولکی، کافه های دِنجِ سنّتی کنارِ طاقِ بُستان با نونِ داغ و دنده کباب، جشنِ گلاب گیری قمصر. یه کُنج دیگه ش سنگ صبور بذارم با میز و صندلی و بساط چای زعفرونی.

آدما تنها بشینن واسه خودشون توی فنجونای کمرباریک غصّه هاشون از روزگارو با نبات قاطی کنن هی حرف بزنن، هی اون سنگه گوش کنه و هیچی نگه. کاشکی واقعا توی هر شهری، جای این همه بُنجُل فروشی یه بقالی بود می تونستیم بریم توش بگیم

آقا! خانوم! ما دلمون این روزا خیلی نازک شده، حالِ خوب دارین؟🙂🌹



#|مرضیه_کریمی|

جوابِ سلام، واجب بود.
یه ساختمون میسازن، چهار طبقه چهار واحدی.
هر واحد صدوبیست متر تخول پخولی، سه طبقه دویستُ چهل متری ای همچین درست حسابی روش، یه طبقه پونصد متری پنت هاوس یا دوبلکس؛ درست درمون روی همه شون!
اون وقت تو این ساختمون، 240 متری ها، جواب سلام 120 متری ها رو نمیدن، پنت هاوسها جواب سلام جفتشون رو!

دیدم که میگم
به بوی غذای همدیگه گیر میدن، بالایی به پایینیا میگن آبگوشت خورای دهاتی، وسطیا به پایینیا میگن املت خورای گداگشنه!

دیدم که میگما
تازه، مهندس سازنده به همه شون میگه حاجی بازاری های بی سواد

یعنی به قول دوستی، اختلاف طبقاتی خیلی ملموس تو "کنه" ساکنین دخول کرده🌹🌹


#|مرضیه_کریمی|

هر خانه ای حال و هوای خاص خودش را دارد
بعضی از خانه ها همین که وارد می شوی عجیب آرامت میکنند انگار که جادویت کرده باشند.
بعضی از خانه ها رسم شان است صبح های جمعه آفتاب نزده تا سر کوچه را آب و جارو می کنند.
بعضی از خانه ها هیچ وقت دلتنگی ندارند.
بعضی از خانه ها صبح های زود بوی چای تازه دم و نان برشته می دهند.
و ظهرها بوی پیازداغ و نعنا.
و غروب ها بوی هل و دارچین.
بعضی از خانه ها آبروی یک محله اند🌹🌹

راستی چرا توی قیمت این خانه ها این چیزها حساب نمی شود؟!


#|مرضیه_کریمی|

ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ
ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻮﻧﺪ ﺷﺎﯾـﺪ ﻗﺪ ﺑﮑﺸﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ﻣﻴﺪﻭنید ﺧﻮﻧﻪ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟
ﺧﻮﻧﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻳﻪ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻰ ﺻﺪ ﻣﺘﺮﻯ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﻛﻠﻰ ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺕ ﺩﻳﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ
ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﺩﺭک ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻳﻌﻨﻰ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺍﻣﻨﻴﺖ
ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﻳﻪ ﺍﺳﺘﻜﺎﻥ ﭼﺎﻯ ﮔﺮﻡ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻛﺴﺎﻧﯽ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﺸﻮﻥ ﺩﺍﺭﻯ
مثل پدر مادر
ﻳﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﻮﺏ ﻣﺘﺮﺍﮊﺵ ﺑﺎﻻ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﺳﻌﺖ ﻗﻠﺐ ﺁﺩﻣﺎﺵ ﺯﻳﺎﺩﻩ.

ﻫﻤﭽﻴﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻪ ﺁﺭﺯﻭ میکنم🌹🌹


#|مرضیه_کریمی|