امروزه ساده‌ترین روش پختن تکه‌های گوشت و مرغ و ماهی و سبزیجات با استفاده از توری مشبک است که روی منقل زغالی یا اجاق گاز قرار می‌گیرد.

اگر گوشت یا سبزیجاتی که توسط توری کبابی شده‌، سطحشان سیاه و سوخته شود، نشان‌دهنده این است که حرارت منتقل شده به ماده غذایی بسیار زیاد است و نه تنها بافت سطحی ماده غذایی تخریب و سمی و سرطانزا شده بلکه قسمت‌های میانی ماده غذایی هم نیم پز و خام مانده است. وقتی سطح ماده غذایی بسرعت سیاه شود و بسوزد، فرصتی برای ماندن بیشتر مواد گوشتی همچون استیک یا بیفتک در برابر حرارت و پخته شدن درون آن نخواهد بود. هنگام مصرف مواد گوشتی گریل شده رستورانی به ظاهر و میانی‌ترین نقطه آن توجه کنید که ناپز نمانده باشد.

برخی خانواده‌ها در خانه و با اجاق گاز تکه‌های گوشت، مرغ، ماهی یا قارچ و فلفل را کباب می‌کنند. توصیه می‌شود،از توری مخصوص گریل استفاده کنید. در بازار توری‌های گریل غیراستاندارد و غیربهداشتی وجود دارد که در مجاورت با حرارت آسیب می‌بیند و قوام خود را از دست می‌دهد، ضمن این که ترکیبات فلزی مضرآن می‌تواند وارد بافت ماده غذایی شود و آن را ناسالم کند.

اگر قصد دارید گوشت را روی زغال با توری گریل کبابی کنید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که قبل از شروع، ابتدا زغال را آماده کنید. منقلی که زغال آن شعله ور است و کاملا سرخ نشده و گل نینداخته، گاز منواکسید کربن منتشر می‌کند که می‌تواند به بافت غذای کبابی نفوذ و آن را سمی و غیرقابل مصرف کند.

برای کباب کردن از تکه‌های گوشت و ماهی و مرغی استفاده کنید که ضخامت زیادی نداشته باشد چون مرکز آن

قبل از کباب کردن تکه‌های گوشت، چربی‌های ظاهری آن را بگیرید و در میان دستمالی آنها را بفشارید تا بخوبی آبگیری شوند. با این کار، از میزان تراوش آب و چربی به داخل شعله و دود کردن و ایجاد ترکیبات سرطانزا جلوگیری خواهید کرد.

برای آن که انتقال ترکیبات مضر حاصل از زغال یا گاز شهری به بافت گوشت و مرغ و ماهی را به حداقل برسانید، ماهی و مرغ را با پوست کباب کنید و زمان خوردن، پوست آنها را دور بیندازید. تکه‌های گوشت را هم می‌توانید با ادویه و سس مخصوص پوشش دهید تا به این شیوه، درصد نفوذ ترکیبات مضر دود را به حداقل برسانید.

بهترین روش کبابی کردن، استفاده از دستگاه کباب‌پز است که به جای توری گریل، مجهز به صفحاتی است که بدون قرار دادن ماده غذایی در مجاورت با حرارت مستقیم شعله گاز یا زغال، احتمال آسیب به بافت و ترکیبات مغذی ماده غذایی را به حداقل می‌رساند.