از یه سنی به بعد همین که فروغ فرخزاد میگه: تازگی ها در برابر بی مهری آدم ها هیچ نمی گویم. سکوت و سکوت و سکوت! انگار که لال شده باشم؛ شاید هم کور و کر! دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم و نه حتی حوصله اش را. می دانی ؟ دیر دریافتم که مسئول طرز فکر آدم ها نیستم. بگذار هرکه هرچه خواست بگوید!چه اهمیتی دارد؟ من در لاک خود راحت ترم. آن جا می شود آرام و بی دغدغه زندگی کرد.