الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلیِّ بنِ أَبِی طالِب وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
............
فرزندم سلام!
حالت را نمی پرسم چون هیچکدام از احوالت بر من پوشیده نیست و به تو آگاهم.
همه حال و هوایت را میدانم.
بهانه خنده هایت، دلخوشی های ریز و درشتت، دلبستگی ها و علاقه هایت، غم ها، دلواپسی ها و نگرانی هایت، زلیل آه کشیدن های گاه و بی گاهت، دغدغه ها و مشغله ها و خستگی هایت...
میدانم گاهی چقدر می رنجی، بی پناه میشوی، تنها میشوی
اما بدان...
در جهان کسی هست که به تو فکر میکند و نگران توست.
دنیا کوچکتر از آن است که بخواهد احوال فرزند مرا به هم بریزد.
درست است که رسمش بی وفایی است و مرامش فریب و در بساطش آرامشی نیست، اما...
آرام باش و بدان پدر در کنار توست...
با غمت غمگین میشوم، با تبت تب میکنم، درد میکشی درد میکشم و اوضاع نا به سامانت، سامانم را بر هم میزند.
دعایت را آمین می گویم و برایت دعا میکنم.
مگر نه اینکه من پدرم...؟ و حتی صدایم کن، من در کنار تو هستم، به همین نزدیکی...
پدرت، حجت ابن الحسن العسکری
براساس نامه حضرت مهدی علیه السلام به شیعیان
........