🔹امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: پیغمبر صلی الله علیه و آله به من فرمود: «یا ابا الحسن! شایسته است که خداوند گمشدگان را وارد بهشت کند. »
سپس امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «مقصود پیغمبر، مؤمنینی هستند که در زمان غیبت به سر می‌برند و از امامی که جایش نامعلوم و خودش از نظرها غایب است، پیروی می‌کنند. آنها به امامت او اعتقاد دارند؛ به ذیل عنایتش چنگ می‌زنند؛ منتظر آمدن او هستند و به وجود او یقین دارند. و شکایتی ندارند و بردبار و تسلیم خواسته حق هستند. و از این جهت گم شده هستند که از یافتن مکان امام خود و از شناختن شخص او گم شده اند.
دلیل بر این مطلب، این است که وقتی خداوند خورشید را که راهنمای اوقات نماز است، از نظر بندگانش بپوشاند، آنها می‌توانند وقت نماز را به تأخیر بیندازند تا موقعی که خورشید آشکار شود، وقت برای آنها روشن گردد و یقین کنند که ظهر شده است. همین طور کسی که منتظر آمدن امام است و چنگ به دامان امامت او زدهنیز تمام واجبات و فرایض الهی را برعهده دارد که انجام دهد و وقتی انجام داد، از او پذیرفته است و (با غیبت امام) از معنی واجب بودن، بیرون نمی رود. و این بنده هم صبر می‌کند و نظر به رحمت حق دارد و غیبت امامش، ضرری به عقیده او نمی رساند.


📖بحارالانوار، ج۵۲،ص۱۴۴،ح۶۱
#آخرالزمان