من فقط مهربانی که می‌‌کنم، حس می‌کنم بیهوده نزیسته‌ام. من فقط لبخند که به لبی می‌نشانم، ویرانه‌ای را که آباد می‌کنم، دستی را که می‌گیرم، قلبی را که لمس می‌کنم...
من آدمِ به سختی رسیدن و جا زدن نیستم، آدمِ ساختنم، آدمِ نگران نباش باهم درستش می‌کنیم، آدمِ پا به پای هم دویدن و باهم رسیدن، آدمِ توقع نداشتن!
من عمیق‌ترین لذت‌ها را وقت‌هایی تجربه کرده‌ام که مهربان بوده‌ام و بانیِ حال خوبی شده‌ام و می‌دانم که آدم‌ها گاهی مهربانند فقط به این دلیل که نیاز دارند مهربان باشند و مهربان بودن قبل از هر چیزی، حال خودشان را بهتر می‌کند.