این متنیه که شوهری ساعت 3 صبح برام فرستاد
بیمارستان بود و متهم داشت ......
وقتی خوندمش تموم صورتم خیسه اشک شد
الهی من برا تموم خستگیات بمیرم مرد من دوست دارم رضام

صب بخیر بانو حال که تو این نوشته ها را میخوانی من همچون یک کبوتره خسته و آواره بدور از دانه های مروارید گونه ی بارانه حیاط در راهرو های بیمارستان اسیرم خسته از بی خوابی خسته از. گرسنگی و خسته از این شبه لعنتی که انگار هزار ساعت به طول انجامیده خواب امانم را بریده و پلک هایم انگار سنگینی تمام لحظه های بی تو بودن را تحمل می کند ولی من همچنان برای در آوردن روزیی حلال که بر سر سفره پر عشقو محبتت بگذارم دس به گریبان چراغهای کم سوی راهرویی هستم که نور کم و زیادشان نوید صبح را میدهد خدا را شکر صبح در راه است و میتوانم خستگیه تمام روز گذشته را بدور بریزم چون زندگی زیباست در کنارت💋❤