بوی بهار، در لابه‌‌لای برگ‌ها می‌پیچد. عطر سوسن، هوای صبحگاهی را مست می‌کند. میخک، رز و محمدی، بوی زندگی و تازگی را میان باغچه می‌پراکنند.
نسیم خوش بهاری، طبیعتی تازه را نوید می‌دهد. برگ‌ها جان می‌گیرند و چشم‌اندازی سبز، از پس پنجره‌های گشوده، جلوه‌‌گری می‌کند.
سفره‌های سخاوت و یکرنگی، پهن می‌شوند. بوی سبزه در فضای رنگارنگ سفره می‌پیچد.
عطر سیب‌های سرخ، جای دیگری میان این همه، باز می‌کند.
دل‌های یکرنگ و باصفا، آماده می‌شوند تا به ثانیه‌های تازه زندگی وارد شوند. تیک تاک ساعت، فضای پرسکوت خانه را پر می‌کند.
چیزی به ثانیه‌‌های آغازین سال نو نمانده است.
یک سال گذشت و واپسین ثانیه، فاصله میان زمان‌ها را دو نیمه کرد.
«یا مقلب القلوب و الابصار. یا مدبر اللیل و النهار. یا محول الحول و الاحوال. حوّل حالنا الی أحسن الحال».
چشم‌ها به روشنی باز می‌شوند و دل‌ها به یکدیگر نزدیک و قلب‌ها آرامش دوباره می‌یابند در حلول سال نو و دلگرم به آتیه‌های مهربانی و صفا می‌شود. احساس بهار، نیلوفرانه بر اندام طبیعت می‌پیچد و زمستان کوچ می‌کند.