دوستت دارم خدایا...
دوستت دارم بخاطر تمام دفعاتی که با گریه به محضرت گله کردم و جواب بی حرمتی هایم را با لبخند دادی...
دوستت دارم خالق نازنینم...
بخاطر تمام دفعاتی که با رسیدن به آرزویم؛ شکر از تو فراموشم شد و باز تو با لبخند شادی کردنم را به نظاره نشستی....
دوستت دارم خداوندگار عزیزم...
بخاطر تمام دفعاتی که موقع سختی هایم خدا خدا کردم و تو به جای اخم و تخم؛ باز هم با لبخند؛ نوید آرامش به من و قلبم دادی....
ممنونم خداجانم...ممنونم که در قبال هیچ یک از کارهای من ناشکر ناجوانمرد؛ هیچگاه دستم را رها نکردی....
میدانی که آنقدر مقابلت حقیر و فقیرم که چیزی برای سپاس گزاری ندارم..
فقط میتوانم با نهایت شرمندگی ام بگویم: شرمنده ام بخشنده ترین...شرمنده ام که جواب این لبخندهای امیدبخشت؛ همیشه تنهایی و فراموشی خودت بود....شرمنده ام...