من می‌دانم در مقابل دخت گرامی پیامبر اکرم (ص)، نمی‌توانم چیزی بگویم که سربلندم کند، اما خوب می‌دانم که بزرگی تو، کوچکی مرا سامان می‌بخشد. من می‌دانم هر آن چه بگویم در مقابل تو بی ارزش می‌نماید، اما ارزش و بهای تو، به تمام من قدر می‌گذارد. دختر والاقدر پیامبر اسلام، به من نظری بیفکن و از خداوند سبحان که به تو نزدیکتر است، بخواه که حال را به نیکی دگرگون سازد. چطور می‌توانم با تو سخن بگویم با چیزی که هستم و چطور می‌توانم از سخن گفتن و پناه آوردن به درگاه تو صرف نظر کنم، با چیزی که تو هستی. می‌دانم تو نسبت به من مهربانی داری و درد و دل‌های من را با لطف خود، می‌شنوی. ای فاطمه مطهر، می‌دانم که اگر چه در بهشت جای داری، اما در این نزدیکی جایی، حریر محبت خود را برای دوستداران خاندانت گشوده و ما را که دور افتاده دوست هستیم، تیمار می‌کنی.