اسمش را میگذاریم؛دوست مجازی اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته . .
خصوصیاتش را که نمیتواند مخفی کند ...
وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را مینویسد وقت میگذاردبرایم، وقت میگذارم برایش . .
نگرانش میشوم دلتنگش میشوم . .
وقتی درصحبت هایم،به عنوانِ دوست یاد میشود مطمئن میشوم که حقیقی ست . .
هرچند کنارهم نباشیم هرچند صدای هم راهم نشنیده باشیم،
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم هرکجا که باشد ---
پس دوست من در دنیای مجازی بهترینها تقدیم نگاهت
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹