بزرگترین خودآزاری ما آدم ها خاطره بازی ست !!

در گذشته غرق می شویم و وسط خاطرات دست و پا می زنیم ...
گاهی با خاطره ای لبخند می‌زنیم و گاهی بغض می‌کنیم ، دلتنگ روزها و آدم هایی می شویم که دیگر نیستند ...
گذشته را مثل یک فیلم هزار بار در ذهنمان مرور می‌کنیم، به تماشای خاطرات تلخ و شیرین می‌نشینیم و حال و آینده را فراموش می‌کنیم ...
حسرت روزهایی را می‌خوریم که تمام شده و هرگز برنمی گردند...
چشم هایمان را می‌بندیم و به گذشته سفر می‌کنیم برای همین فرصت های زندگی را نمی‌بینیم و یکی یکی از دست می‌دهیم ... فراموش می‌کنیم عمق دریای خاطرات انتها ندارد ...
هر چه بیشتر در خاطرات غرق شویم بیرون آمدن سخت تر می‌شود ...
فراموش می‌کنیم زمان برای هیچکس نایستاده ... کاش کسی دست هایمان را بگیرد، چشم هایمان را باز کند و بگوید:
"از خاطرات بیرون بیا، خودآزاری کافیست"


☃️❄️