اگر حقوق کسانی را ضایع کرده باشیم ولی در حال حاضر فراموش کردیم و اصلا یادمان نباشد، یا جایی از کسی حقی ضایع کردیم و اصلا نفهمیدیم، چطور باید این حقوق رو ادا کنیم که در وادی حق الناس گرفتار نشویم..؟
پاسخ سوال
خدا که فراموش نکرده، درسته.؟
در علم خدا ثبت و ضبط هست، درسته.؟

پس برای اینها حساب جاری باز کنید
چجوری.؟

هرازچندگاهی اعمال صالح انجام بدهید، و به خدا عرضه بدارید خدایا! اینکار به نیابت از کسانیکه که به گردن من حق دارند اما من نمی‌شناسمشون
یا یادم رفته ،
یا اصلا متوجه نشدم ،
ولی توی علم تو ثبت و ضبط شده و من بدهکار اونها هستم ..

مثلا:
یک صفحه قرآن بخوانید
یک سلام به امام حسین علیه السلام بدهید
دو رکعت نماز مستحبی بخوانید و هدیه به معصومین کنید
یک فقیر اطعام کنید
صدقه به فقرا بدهید
چندتا صلوات بفرستید
پیاده‌روی اربعین چند قدم به نیابت از اونها بروید
زیارت امام رضا علیه السلام مشرف شدید، یک زیارتنامه به نیابت از اونها بخوانید

وصیتنامه یک شهید منتشر کنید
و زیارت اهل قبور بروید
به صورت پدر و مادر لبخند بزنید و ثوابش رو هدیه کنید
و ...

هزاران هزار کار دیگه که ثواب داره ...

روایت فرمود: کلُّ مَعروفٍ صَدَقه
تمام کارهای خوبی که مصداق معروف هست، صدقه هست
پس هر کاری که مصداق کار خوب هست و ثواب داره، می‌تونیم به دیگران اهدا کنیم.

البته واجبات خودمون رو نه ...

مثلا نمیشه نماز واجب رو به دیگری اهدا کرد ...

اما کارهای مستحب رو میتونیم هدیه کنیم به کسانی که به گردنِ ما حق الناسی دارن و ما فراموش کردیم ...
و...

*پس این حساب جاری رو باز کنید، و هر از چند گاهی شارژ کنید*

اگر روزانه باشه هم بهتره
مثلا با خودتون قرار بگذارید روزانه یک کار برای این حساب انجام بدهید
حالا نه لزوما برای کسانیکه نمی‌شناسید
برای تمام کسانیکه به گردن شما حق دارند، خصوصا اینهایی که نمی‌شناسید و دسترسی ندارید
مثلا روزی ۱۴ تا صلوات
یا روزی ۱ صفحه قرآن
یا روزی دو رکعت نماز
یا.....
بیایید با هم یک قرار بگذاریم

از امروز، یک کار ساده و سبک در حد توان خودمون انتخاب کنیم، و به این حساب واریز کنیم

من برای خودم این رو انتخاب کردم فعلا:

روزی ۱۴ صلوات + ۳ بار دست به سینه رو به قبله با وضو: صلّی الله علیک یا ابا عبدالله
همه به نیابت از اونهایی که گردن ما حق دارند
و ما نمی‌شناسیم یا یادمون رفته با دسترسی نداریم ...
وحشتناک ترين لحظه ى زندگى، لحظه ايست که انسان رادر سرازيرى قبرميگذارند.

شخصى خدمت امام صادق(علیه السلام) رفت و گفت من از آن لحظه بسيار ميترسم، چه کنم .؟

امام صادق(علیه السلام)فرمودند: زيارت عاشورا را زياد بخوان . آن مرد گفت چگونه با خواندن زيارت عاشورا از خوف آن لحظه در امان باشم.؟
امام صادق فرمود: مگر در پايان زیارت عاشورا نمى خوانيد *اللهم ارزقنى شفاعة الحسين يوم الورود*؟

یعنی خدايا شفاعت حسين(علیه السلام)را هنگام ورود به قبر نصیبِ من کن ...

زيارت عاشورا بخوانيد تا امام حسين(علیه السلام) در آن لحظه به فريادتون برسه ..

...اگر خواستید قرائت زیارت عاشورا را ترویج کنید مضمون این پیام رو به دوستانتون اطلاع رسانی کنید..
*امیدوارم آرامش در قبر و قیامت و لذت از نعمتهای بی نهایتِ بهشت نصیب همتون بشه..*

الهی بعلیٍ