هرگز نمی‌شود آن‌طور که باید و شاید به کلمات اعتماد کرد .
ظاهری بی‌آزار دارند ، ابداً به نظر نمی‌رسد که ممکن است خطرناک باشند .
بیشتر به باد هوا شباهت دارند ، به صداهای کوچک دهن ،
نه شورند و نه بی‌ نمک و به‌ محض اینکه از دهن بیرون می‌آیند
از راه گوش به وسیله‌ی توده‌‌ی نرم و خاکستری مخ درک می‌شوند ،
هیچ‌ کس به کلمات خودش شک ندارد و
مصیبت از همین‌جا شروع می‌شود ..