واژه کاسم‌سا از دو کلمه کاسه و همسایه گرفته شده و به «کاسه همسایه» اطلاق می‌شود، بدین معنا که در قدیم روزه‌داران به هنگام افطار، قدری از غذای آماده شده را به همسایه می‌دادند.

این رفتار، رسم متقابلی است و گاه اتفاق می‌افتد که بر سفره خانواده لر چندین غذا دیده می‌شود که هر کاسه‌اش متعلق به یک همسایه سخاوتمند است.

مهم‌ نیست که غذای کاسم‌سا چیست، بلکه به یاد هم بودن و از همسایه خبر داشتن هدف اصلی کاسم‌سا بوده و بدون این‌که در جایی نوشته شود در دل و جان مردم لرستان حک شده است.

کاسم‌سا سنتی رایج در لرستان است که اصل و ریشه آن به ماه مبارک رمضان می‌رسد. در ایام قدیم مردم این دیار قسمتی از داشته‌های سفره‌های افطار و سحری خود را به همسایگان می‌دادند.