آدمایِ که،دوستت دارن رو نگهدار،
شاید فردا یهو به خودت بیای ببینی،
عه دیگه واقعا کسی نیست که تورو بخاطر خودت بخوادت،
کسی نیست که پا به پات برای همه‌ی مشکلات بیاد،
کسی نیست که بگه«اشکال نداره،من هستم»،
اینجور آدما...
قدر اینجور آدم هارو بدونید،
شاید واقعا تنها کسایی که شمارو با تمام بدی ها بخوان همین افرادی باشن که قدرشونو نمیدونین،
آدمای مهربون زود میرن،
یهو میبینی نیستن،
میبینی فقط حسرت داری که اون موقع چرا بد بودی....
و بعدش دورت پر میشه از افرادی که تورو حتی نمیتونن درک کنن!