سلام به همگی یادمه اولین باری که وارد پاپیون شدم هنوز فضای ارسال عکسش راه نیوفتاده بود و اتفاقاً یکی از نظراتی که داده بودم همین امکان ارسال عکس بود که بعد ها با انجامش کلی ذوق کردم.
۱۱٫۱۲ سالم بود اما عاشق آشپزی بودم و چندین اکانت داشتم و با ذوق عکس میفرستادم با لذت به انتظار لایک و کامنت هاش مینشستم اما هیچی به هیچی و من یادمه کلی دلسرد میشدم و باز ادامه میدادم.
اون روزا لایک ها حالت بدهی نداشت و هرکسی هرچیزی دوست داشت رو لایک میکرد بدون منت یا چیز دیگه ای
یروز توی یکی از اکانت هام یه عکسی با تزیین عجله ای ارسال کردم که حسابی هم سرش ذوق داشتم اما یه کامنت باعث شد دیگه جزئت نکنم عکسی پست کنم خوب یادمه نوشته بود اگر لایک منفی هم وجود داشت قطعا جزو اولین ها میشدی خیلی دلم شکست و باعث شد دیگه نه خیلی سمت برنامه بیام نه سفره آرایی که جزو تاپ ترین علایقم بود.
حالا خیلی از اون وقت میگذره و من دیگه ۲۵ سالمه و تو خونه خودم و برای دل خودم و خانواده ام این کارا رو میکنم اما تاثیر همون یک کلمه هنوز روی من و اعتماد به نفسم به وضوح باقی مونده
خلاصه که سرتون رو درد نیارم کاش یکم بیشتر هممون حواسمون به کلاممون باشه چون پشت هر کدوم از این اکانت ها یه آدم با یه قلب و روان واقعی نشسته به هم انقدر سخت نگیریم.