گفت خانه را خودمان ساختیم
خودمان یعنی خودش و شوهرش
گفت آن وقت ها که این محل اینجوری نبود
"اینجوری" یعنی این قدر شلوغ و آباد...
گفت آن وقت ها یک طرف خانه، خرابه بود و طرف دیگرش هم خرابه
خانه شبیه قلعه ای بود با دیوارهای بلند سنگی...
حیاطی با درخت های میوه و پیچک های سبز و استخری کم عمق....
گفت حالا که دارد خانه قدیمی میفروشد، انگار روحش را به حراج گذاشته
روحش، خاطراتش، جوانی اش را...
گفت حالا دیگر خرابه های دو طرف تبدیل به مجتمع های مسکونی شده و خبری از هیچکدام از آن آدم های شاد نیست
گفت دیگر نه زانویی برای بالا و پایین رفتن از این پله ها دارد نه جانی برای تمیز کردن حیاط و خانه
گفت طاقت دیدن خشک شدن درخت خرمالو و اقاقیا را ندارد
گفت باید خانه را بفروشد و دلش را خوش کند به خاطرات سال هایی که گذشت...
با نوک انگشت، خیسی پشت شیشه های عینکش را پاک کرد و گفت: خانه را میفروشم...!
پرسیدم چند؟
ساکت شد...
حتما داشت در سکوت، قیمت خاطراتش را حساب میکرد...

#کرم#دسر#ژله#ژله_ویترینی#دسر_توتفرنگی#کرم_توتفرنگی#توتفرنگی