کپشن مطالعه شود
#پاسخ_به_سوالات_دینی

پرسش:

«آیا بیرون دادن لباس‌های مازاد خانواده یا قرض دادن لباس شخصی به دیگران باعث کاهش رزق و افزایش فقر می‌شود و از نظر شرعی اشکال دارد؟»

پاسخ:

از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده است که فرمودند: «از غذا و لباسِ خود به فقرا بدهید.» عرض شد: یا رسول‌الله، غذا آری؛ ولی لباس را معمولاً به فقرا نمی‌دهیم. حضرت فرمودند: «لااقل لباسِ کهنه و پاره را هم اگر شده به فقرا بدهید.»

از این روایت و روایات مشابه روشن می‌شود که اگر انسان لباسی دارد که به آن نیاز ندارد، بهتر است آن را به فردِ مستحق بدهد تا از آن استفاده کند؛ و این کار نه‌تنها موجب فقر نمی‌شود، بلکه سببِ دفع بلا و افزایش برکت است.
اما اگر انسان خود به آن لباس نیاز دارد، بیرون فرستادن آن کار درستی نیست.

برای مثال، در برخی مناطق رسم است که برای هر مجلس عروسی یک لباس جدید تهیه می‌کنند و پس از آنکه آن را در یک یا دو مجلس می‌پوشند، دیگر استفاده نمی‌کنند و می‌گویند پوشیدن لباس تکراری بد است؛ سپس آن لباس را فقط در خانه یا مهمانی‌های معمولی خانوادگی می‌پوشند و بعد بیرون می‌دهند و می‌گویند دیگر قابل استفاده نیست.
این‌گونه کارها—چه انسان توان مالی خوبی داشته باشد و چه نداشته باشد—یقیناً اسراف است.

به این روایت دقت کنید:
شخصی از امام صادق (علیه‌السلام) پرسید: اگر کسی ده لباس داشته باشد، اسراف است؟
حضرت فرمودند: «نه.»
پرسید: بیست لباس؟ فرمودند: «نه.»
عرض کرد: سی لباس؟ فرمودند: «نه.»
عرض کرد: چهل لباس؟ فرمودند: «نه.»
عرض کرد: پنجاه لباس؟ فرمودند: «نه.»
پرسید: پس اسراف چیست؟
حضرت فرمودند: «اسراف آن است که لباسِ مهمانی را در خانه بپوشی تا کهنه شود.»

اما آیا قرض دادن لباس به دیگران برای پوشیدن اشکال دارد یا نه؟
قطعاً اشکال ندارد و بسیار عمل پسندیده‌ای است و ثواب آن از صدقه دادنِ لباس بیشتر است؛ با این حال، رعایت دو نکته بهتر است:

اول: بهداشت رعایت شود؛ یعنی هر بار لباس حتماً شسته شود.
دوم: اگر کسی که لباس را قرض گرفته، آن را در حضور مردانِ محرمِ خود می‌پوشد و آن مردان نسبت به صاحبِ اصلیِ لباس نامحرم هستند، بهتر است گفته نشود که این لباس متعلق به کدام خانم است.

البته این رعایت‌ها واجب نیست، بلکه مستحب و پسندیده است.