*قسمت پایانی شعرتکنولوژی...
دخترتوی اتاقش روی تخته
خوندن فکرش یه جورایی سخته
فکرعشقی که معلوم نیستش کیه
خونوادش کیه ن و حرفش چیه
با یه عزیزم شده خام حرفاش
توذهنش ساخته زندگی روباهاش
هی فکر اینه بخره یه کادو
دختر تو رویا دیده این دومادو
پسرگفته ماشین داره پرادو
غافل ازینکه هس آقا یه پادو
از سر سادگی دلبسته بدجور
تکنولوژی نگف عاشق شوازدور
اونور پسرنشسته پشت پی سی
ضبط کرده برنامه های پی ام سی
چندساعته پلک نزده خداییش
سردشده روی میزفنجون چاییش
برنامه ریزی نداره چند ماهه
کاراشومیکنه اون فی البداهه
بیرون نزده ازخونه یه ساعت
رفته ازین خونه مهرومحبت
الان مقصرکیه تو شعر من
به گمونم همگی مادرمیگن
این مادره که زندگی جمع کنه
همگی رو دورهم جمع میکنه
پدرمث درخت ومادر ریشه
مادرباید عاقل باشه همیشه
تکنولوژی مث هوا هرجا هست
مادر نباید بخوره به بن بست!