سلام و هزاران سلام زیبا به همه ی دوستان نازنینم.
امیدوارم هر جا هستین سلامت و شاد باشید.

از همه ی کسانی که این مدت جویای حالم بودن صمیمانه ممنونم. 😭😭😭
آخه چقدر مهربونین شماها؟😭😭🥰🥰

ما تقریبا دو ماه و نیم دیگه برای همیشه برمیگردیم ایران😍
البته اگر خدا بخواهد🥰
میشد که تمدید کنیم و بمونیم اما همگی دوست داریم برگردیم. مخصوصا بچه هام که دارن روزشماری میکنن. البته خودم هم الان دل تو دلم نیست که برگردم.

این روزها مهمترین دغدغه هام ثبت نام بچه ها تو ایران هست. که خب خیلی دلم میخواد توی یک مدرسه خوب بنویسمشون. پسرم امسال میره کلاس اول و چون اینجا فقط مهدانگلیسی رفته خیلی از آموزشهایی که تو پیش دبستانی های ایران هست رو یاد نگرفته. خلاصه یه مقدار نگرانم که چطور میخواد پیش بره و...
دخترم هم کلاس پنجم میره و یه مقدار نگران این هستم که نکنه به سطح بقیه بچه ها نرسه. خب سطح آموزشهای اینجا نسبت به ایران یه مقدار ساده تر بوده و سختگیری خاصی روی بچه ها نبوده.🙁😞
دغدغه دیگه م خرید لوازم و وسایلی هست که قبل از اومدن به اینجا خیلی هاش رو رد کردم یا فروختم و الان چندین برابر شده😵😕

اینها به علاوه خیلی چیزهای ریز دیگه دغدغه این روزهامه که میدونم واقعا در برابر خیلی مشکلات دیگه ای که خیلی ها دارن اصلا نمیشه اسمش رو دغدغه گذاشت. فقط خواستم بگم که این روزها که کم کار تر شدم به این خاطره که دلم سر جاش نیست. یا دلم تو ایران داره دنبال مدرسه میگرده یا توی مبل فروشی ها دنبال مدل مبل و ناهار خوری 😂😂
فکر کنم آنفولانزای مبلی گرفتم بس که توی کانالهای مبل فروشی میچرخم😜

خب دیگه این بود شرحی از احوالات من در این روزها...
و اما شما عزیز دلی که تا این لحظه حرفای منو خوندی بدون که خیلی عزیز و مهربون هستی و واقعا ممنونم که حرفهام رو گوش میدی😊🥰😘

فقط یه نظر سنجی هم داشتم... به نظرتون مدارس دولتی خوبند یا غیرانتفاعی؟ چرا؟🤔