#ژله#
❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣
سکوت را دوست دارم. سکوتِ بین کلمات را.. سکوت را وقتی وسط یک نوشته، یک جمله، یک حرف می‌آید و دیگر انگار زمان می‌رود برای خودش، تولد می‌رود برای خودش، مرگ برای خودش و تمامِ چیزی که می‌ماند دست‌های آویزان در هوای مرا نگاه می‌کند و همه چیزش معنای ابدیت می‌گیرد و اصلا نمی‌داند چرا؟! برای چه و هستی‌اش مثل لحظه‌ی افتادن برگی از شاخه بینِ زمین و هوا معلق می‌ماند. سکوت را دوست دارم وقتی حوصله ام نمی‌کشد دست ببرم به سرم، رویم، ابرویم.. وقتی در مُردنِ خود زندگی می‌کنم.. سکوت را دوست دارم وقتی قصه سنگین است. زبانم نمی‌کشد. جورِ دیگری بلدش نیستم. سکوت را دوست دارم وقتی اصلا خوب نیست.. وقتی می‌رسم به مختصاتی که جنسِ من است. خودِ خودم..
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣