‍ هزار ترانه ی نخوانده
زیر پای رهگذران
همراه پاییز میرسد......

باران چه معصومانه میبارد
بر قلب های
ترک خورده ای که
رسم نوازشگری را
در غمی خاکستری
فراموش کرده اند.......

بالهای گنجشکان کنار پنجره
غرق اندوه اند

و من
در اوج پاییزی ترین
غروب ساکت و نارنجی
غزلهایم را
به دور گردنت می پیچم

تا باد که میآید تو ندانی
من چند بوسه به دور گردنت
بافته ام.......

مهناز_بهروزیان