کاش برگردَم به روزایی
که تنها دغدغه یِ زندگیم
گم شدنِ تیلهِ هام بود...

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌در هیاهوی زندگی دریافتم
چه دویدن هایی که فقط پاهایم را
از من گرفت،
در حالی که گویی ایستاده بودم،
چه غصه هایی که فقط
باعث سپیدی مویم شد در حالیکه
قصه ای کودکانه بیش نبود،
دریافتم کسی هست که
اگر بخواهد می شود و اگر نه نمی شود.

به همین سادگی؛
کاش نه می دویدم و نه غصه
می خوردم "فقط"
«او را می خواندم»...