#شهید-عزیز-قرار-معنوی
#وفات_حضرت_ام_البنین
پویش مامان راستین

🍂 سلام بر مادر ادب و دریای بی کران معرفت!
سلام بر صبر!
سلام بر استقامت ام البنین!
آسمانی که چهار قرص ماهش را بی هیچ چشم داشتی تقدیم کربلا کرد،
مادری که چهار ستون قامتش فرو ریخت؛ اما باز ایستاد و پژواک کربلا را در مدینه انعکاس داد...

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

#معرفی-شهید-عبدالحسین-قمشی

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 مردانی که در سکوت شهید شدند:

بلدچی‌ها، گروه شناسایی و نیروهای اطلاعات عملیات، اینها القابی بود که در دوران دفاع مقدس به عده‌ای از بچه‌های جنگ اطلاق می‌شد.

نیروهای رزمنده‌ای که کمتر حماسه‌ها و دلاوری‌های آنان در دوران جنگ از آن نام برده می‌شد و حتی الان که سال‌ها از دوران دفاع مقدس گذشته است کسی این حماسه‌ها را بازگو نمی‌کند.

اینان کسانی بودند که در شب عملیات به عنوان چشم  فرماندهان، در پیشاپیش نیروهای رزمنده و خط شکن حرکت کرده در آن تاریکی شب راه را به آنان می‌نمایاندند، زیرا قبلاً این مسیرها را شناسایی کرده بودند.

تفاوت اینان با دیگر بچه‌های رزمنده این بود که بچه‌های اطلاعات علی‌رغم دانسته‌های فراوان از موقعیت منطقه، استعداد دشمن و حتی زمان شروع عملیات مجبور بودند تا سینه خود را گنجینه اسرار کنند و مواظب باشند تا چیزی را لو ندهند حتی برای دوستان رزمنده خود!

بسیاری از آنان مظلومانه به شهادت رسیدند و بنا به مصالح و شرایط جنگی حتی نشد برای خانواده هایشان از شجاعت‌ها و ایثارگری‌هایشان سخن گفت.

یکی از این رزمندگان بی‌ادعا و از ستارگان آسمان ذخیره سپاه دزفول، نوجوانی ریز نقش به نام عبدالحسین قمشی است؛ کسی که از همان روزهای نخستین جنگ تحمل ماندن در شهر را نداشته و دائماً در جبهه‌ها حضور داشت و به همین سبب و همین قرابتی که با جبهه‌ها پیدا کرده بود عضوی فعال از نیروهای اطلاعات عملیات لشکر 7 ولی عصر (عج ) به شمار می‌رفت.

عبدالحسین قمشی در تاریخ 5 مهر سال 1363 در یک عملیات شناسایی در عمق خاک عراق به شهادت رسید و پیکر مطهرش مظلومانه در خاک عراق ماند؛ یاد او و دیگر شهدای مفقود ذخیره سپاه دزفول گرامی باد.


🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷